zagospodarowane,ludzie sa jacys ini - fakt jestesmy mniej wiecej w LOOP'ie czyli downtown czyli - srodmiesciu:). Dzis pogoda pod psem - powaznie - leje od rana. Na szczescie wczoraj bylo totalnie slonecznie i jesiennie. Chicago roi sie od Polakow - tak slyszalam - chyba kazdy slyszal, nie mniej jednak jeszcze nie spotkalam tu zadnego rodaka. Przypuszczam, ze wszyscy zasiedlaja jakas polska dzieknice na zadupiu i nie wychylaja z niej swoich polskich nosow... Wczoraj zapytalam jakiegos bulgarskiego taksowkarza o polska restauracje (moj Latynoski Kochanek ma ochote na polskie conieco), ale ow stwierdzil, ze w srodmiesciu nic takiego nie znajdziemy, a najblizsza polska dzielnica , w ktorej pewnie zjedlibysmy pieroga tudziez golabka, znajduje sie jakies 45 min stad!!!!! Zonk.
Życie to surfing... Nie boję się fal, bo wiem, że jestem na jednej z nich. Swiadomosć tego sprawia, że wiosna już dawno obudziła się we mnie. Wkurza mnie tylko fakt, iż czasami zapominam o tym i daję się zdominować. Uwielbiam obudzić się z myslą, iż jestem panią swojego życia, że wszystko zależy ode mnie, że w dupie mam otaczających mnie toksycznych ludzi i sytuacje. Kiedys kompletnie nie zauważałam, jak ktos z butami wkraczał w meandry mojego życia. W miarę upływu miesięcy i kolejnych wiosen mojego życia, zmieniam się. Ciągle niewystarczająco. Nie szkodzi, mam nadzieję, że czas zaplanowany na moją ziemską misję, nie skończy się szybko:). Uwielbiam zbierać nowe doswiadczenia do koszyka. Wzmacniają mnie niesamowicie. Nie boję się wyzwań, bo jestem kopnietą w głowę optymistką. Tymczasem mówię sobie DOBRANOC, DOBREJ NOCY, MIŁYCH SNÓW, DOBRANOC, bo już 3:30 am :).
