To, ze bedzie wspaniale, bylo do przewidzenia. Tak... Cudownie bylo wrocic na Zachodnie wybrzeze po prawie pieciu latach. Jest ono kompletnie inne od Wschodniego. Inna jakosc zycia. Nie wiem, czy lepsza. Wolniejsza. Bardziej wycofana. Spokojniejsza. Nikt nigdzie nie gna. Nie przepycha sie na ulicach. Doprawdy jest to zabawna obserwacja.
Pogodna byla wstretna przed pierwsze dwa dni. Ostatniego wyjrzalo slonce:).
San Francisco jest swietnym miastem. Wielce zroznicowanym. Pod wieloma wzgledami. Przede wszystkim - zdrowa zywnosc i hipsterskie klimaty. Bez nadecia. Kazdy chodzi z lnianymi torbami. Zero modowych przepychanek. Wygoda, ale jednak w hipsterskim stylu.
Dosc duzo chodzilismy bez celu, bez konkretnych planow. Drugiego dnia wpadlismy do hippisowskiej dzielnicy, ktora swoja nazwe wziela od zbiegu dwoch ulic Height i Ashburry. Mekka "dzieci kwiatow" - kompletny dramat. Starsi i mlodsi hippisi. Brudni, cuchnacy, wytatuowani od stop do glow, bez planow, bez grosza, z muzyka w glowie i sercu (zapewne), zebrzacy o jakikolwiek grosz. No, straszne to bylo. Wpadlismy tam jednak do fantastycznego, legendarnego sklepu muzycznego Amoeba - wszystkie plyty i winyle swiata! (Przesadzam zapewne, ale takie odnioslam wrazenie) Ogromny sklep, ktory raczej wygladal na jakis kosmiczny muzyczny magazyn. Wyszlismy z ksiazka Toria Amos i winylem niespodzianka dla Sis.:)
Drugiedo dnia wymknelismy sie z SF na kilka godzin i po przekroczeniu The Golden Gate Bridge (niestety tonal we mglach) pojechalismy do miasteczka tuz po drugiej stronie - Sausalito, a przed tem do jednego z parkow krajobrazowych Muir Woods, w ktorym rosna slynne sekwoje. Wprawdzie nie te ogrome, ale rowniez robiace piorunujace wrazenie. Podczas kroczenia po szlaku mialam czas na wszelkie potrzebne przemyslenia dotyczace zycia, pracy, celow. Samoterapia odniosla calkiem przyzwoity skutek. W drodze powrotnej do nyc, w samolocie zaczelam robic calkie do rzeczy liste spraw, pomyslow, marzen do zrealizowania. Zaczynam juz od dzis. Nie ma chwili do stracenia.
Sausalito - urocze miasteczko, typowo turystyczne. Zjedlismy w nim fenomenalny obiad - slynne potznych rozmiarow kraby, duszone w masle i czosnku. Niebo w gebie!
Obcowanie z Samcem Alfa sam na sam przez kilka minionych dni bylo po prostu - spelnieniem marzen. Ten mezczyzna jest bliski idealu. Ucze sie go codziennie. Im wiecej wiem, tym jestem spokojniejsza. Dojrzewajac jak mango w sloncu, staje sie coraz mniej kwasna.
Nie mialam dzis ochoty isc do pracy. Jednak z ulga obserwuje, ze te trzy dni w pelnym szczesciu daly mi niesamowity dystans. Bylam dzis pelna cierpliwosci i spokoju. Mialam bardzo przyzwoity dzien.
Zmieniam kurs. Doszlo do mnie chyba nareszcie, ze liczy sie jakosc, nie ilosc.
Dobranoc -
